maandag 1 juni 2009

Skaten é

'Lazy bigspin'

zondag 31 mei 2009

De Titel

De Titel, 'Een goede dag voor de ezel' vind ik een goed passende titel.

Esther en Mischa geven allebei veel geld aan de ezel. Het was een goede dag voor de ezel.
Het was het teken dat ze een nieuwe start nemen en al hun problemen in IJperloo achter zich laten.

Het lezen

Op mijn kamer heb ik het tweede deel gelezen.

Esther en haar vader gingen op wereldreis om alle narigheden achter te laten. Mischa had het zelfde idee. Ze wilden allebei een nieuwe start, opnieuw beginnen. Het duo kwam Mischa tegen in Sydney. Esther en haar vader liepen door de straten van Sydney, in de drukke winkelstraten met de talloze straatartiesten. Een ervan was een man verkleed als een ezel. Als teken van nieuwe start hadden Esther en Mischa allebei geld gegeven aan de ezel, Mischa 100€ en Esther 10€.

Het lezen

Ik heb dit boek in 2 zuchten uitgelezen. Het was een goed, spannend boek en ik was er door gevat.





Hier, in de woonkamer heb ik het eerste deel van het boek gelezen. In deze eerste helft ging het over Esther. Er werd verteld hoe Esther gepest werd op school en ook buiten school, op openbare plaatsen en op de bus. Het is allemaal begonnen toen ze in IJperloo kwam wonen. Ze was nieuw en had geen vrienden. Tot dat Bart Meeuwse kwam opdagen, een vechtersbaas van de school. Hij wilde verkering met haar. Esther werd verliefd en hield van hem. Ze hadden seks, steeds op de zolder van Bart. Esther had gehoord dat Bart vrienden liet kijken terwijl hij Esther aan het bevredigen was. Ze wist dat het zo niet meer verder kon en zette een punt achter de relatie . Bart vroeg haar om nog 1 keer naar hem te komen op zolder. Toen Esther er was, werd ze vastgehouden door 4 vrienden van Bart, 2 aan de benen en 2 aan de armen. Ze werd slachtoffer van groepsverkrachtring. Elke week opnieuw en opnieuw, want als ze niet meer zou komen zou Bart het tegen iedereen zeggen, ook tegen haar vader. Esther kwam elke week en het werd steeds erger en erger, Bart noemde haar nu 'viskutje'. Toen Esther op de bus zat, de bus waar Bart ook op zat, noemde hij haar viskutje zodat heel de bus het kon horen. Esther liet een traan vallen. Mischa, die ook op die bus zat, had een pistool bij, bedoeld voor zijn ex. Mischa hoorde ook wat Bart tegen Esther zei. Toen Bart van de bus stapte, volgde Mischa hem en vermoordde hem.

donderdag 7 mei 2009

Biografie Tim Krabbé


Hier volgt een korte biografie van de auteur: Tim Krabbé

Geboren 13 april 1943 in Amsterdam, waar ik nog woon. Eindexamen 1960 HBS-B aan het Spinoza Lyceum. Leef sinds 1967 van de pen. Ik ben getrouwd geweest met Liz Snoijink, en heb een zoon Esra. Mijn vader en grootvader waren bekende schilders; mijn moeder was filmvertaalster en schrijfster. Ik heb wat geacteerd, en een tijdje psychologie gestudeerd aan de GU in Amsterdam, maar van beroep ben ik altijd schrijver geweest. Mijn debuten als schrijver en als journalist vielen samen in 1967. Mijn romans zijn in 18 talen vertaald, en vier ervan zijn verfilmd. 'Spoorloos', naar Het Gouden Ei, waar ik zelf het scenario voor schreef, won het Gouden Kalf 1988 voor de beste Nederlandse film. Hij wordt nog steeds gedraaid in Amerika, en in 1993 werd er daar een remake van gemaakt onder de titel 'The Vanishing.' Niet zo goed als het origineel. Naast mijn romans, verhalen en journalistieke werk heb ik vele artikelen en een paar boeken over schaken geschreven.

Een goede dag voor de ezel


Momenteel ben ik het boek 'Een goede dag voor de ezel' aan het lezen.

Dit boek is geschreven door Tim Krabbé.

Het is een aangrijpende psychologische roman over de motieven van een moord.


Mischa is een man wiens relatie is stuk gelopen. Hij vindt zijn ex verschrikkelijk en de haat voor haar die door zijn lichaam raast, brengt hem in het stadium haar te willen vermoorden. Hij koopt een pistool. Eerst is hij er bang voor, maar toch gaat hij naar een bos om te oefenen. In zijn hoofd ziet hij zichzelf al voor zijn ex, Lydie, staan, met zijn pistool getrokken. Haar angst groeiend, bang voor wat komen gaat, bang voor de dood…In het bos schiet hij op een boom en daar schrikt hij zo van dat hij stopt met oefenen en naar het dorp gaat om een gele muts te kopen en nieuwe schoenen, als vervanging voor zijn doorweekte paar.In de bus naar huis stappen ook een stel scholieren in. Mischa hoort er twee zeer onbeschoft taalgebruik gebruiken, over wat je eigenlijk met ‘nikkers’ zou moeten doen, enzovoorts. Hij merkt dat ook anderen in de bus zich ergeren aan de praat van de jongens. Maar allen zijn ze laf en zeggen ze niets. Dan begint één van de jongens, Bart Meeuwse, over ‘Viskutje’ te praten. Even later vraagt hij aan een meisje iets voor hen hoe ze ook weer heet en hij zegt dat ze ‘Viskutje’ moet zeggen. Dat doet ze. Mischa voelt zich ellendig. Om een meisje zo te vernederen, waar anderen bij zijn. Gewoon, in het openbaar… Het was zijn vriendin, dat merkte Mischa.

Lezen

Ik ben geen aanhanger van lezen.
Het is mijn ding niet en ik doe het niet echt graag.
Toch heb ik soms het gevoel dat lezen me tot rust brengt,
eens ik in een boek verdiept ben, wil ik blijven lezen.
Een goede climax en/of anticlimax doet me goed!